فیلم های محبوب ایرانی که از که از یک کتاب تأثیر گرفته اند - موسیقی آتش

به گزارش موسیقی آتش، این گزارش به معرفی فیلم های سینمای ایران که بر اساس اقتباس از آثار ادبی ساخته شده پرداخته است.

به گزارش موسیقی آتش، زمانی که یک کتاب را می خوانیم ابتدا کاراکترها و فضای کتاب را تجسم می کنیم، هر کتاب بسته به موضوع و داستانی که دارد، تصویری را در فکر ما تداعی می نماید که در فکر هر نفر تصویر طراحی شده فرق دارد.

رمان ها و داستان ها همواره چشمه و منبع فیلم سازان برای ساخت فیلم بوده اند، فیلم هایی که در آن داستان یک کتاب به تصویر کشیده می گردد؛ گاهی داستان فیلم را بی کم وکاست به نمایش درمی آورند، گاه برداشتی آزاد از آن دارند و گاهی داستان کتاب را بسته به جغرافیایی که فیلم قرار است در آن ساخته گردد، بومی می نمایند.

تصاویر فکری هرکس مانند اثرانگشت او منحصربه فرد است و برداشتی که از یک داستان می گردد نیز مانند اثرانگشت هرکس فرق دارد و ممکن است از یک داستان برداشت های گوناگونی گردد.

در این گزارش به معرفی فیلم های محبوب ایرانی که از یک کتاب تأثیر گرفته اند، پرداخته شده است، بعلاوه در این گزارش کوشش شده داستان فیلم و داستان کتاب به خلاصه ترین شکل بیان گردد.

اینجا بدون من بهرام توکلی

نمایشنامه باغ وحش شیشه ای نوشته تنسی ویلیامز، یکی از آثار مشهور دنیا در عرصه ادبیات است. این نمایشنامه از مهم ترین نمایشنامه نویسان دنیا است.

• انتشار داستانی منتشرنشده از تنسی ویلیامز پس از 69 سال
• مدرس صادقی تصحیح تفسیر عتیق نیشابوری را منتشر کرد
• ببینید | اروپایی ها داستایوفسکی را هم تحریم کردند!

باغ وحش شیشه ای در سال 1944 نگاشته شده است. داستان نمایشنامه، داستان خانواده ای را روایت می نماید که پدر خانواده فرد بی مسئولیت است و خانواده را رها نموده و بار زندگی را بر دوش آماندا مادر خانواده گذاشته است. بچه ها خانواده تام (پسر خانواده) و لورا (دختر خانواده) نیز از نظر روانی شرایط مطلوبی ندارند؛ به خصوص دختر خانواده که دچار نقصی مادرزاد در پایش است. این خانواده مشغول زندگی روتین خود هستند تا اینکه دوست تام به خانه آن ها وارد می گردد.

در سال 1390 نیز فیلمی ایرانی به کارگردانی بهرام توکلی اکران شد که در آن با برداشت مستقیم از نمایشنامه باغ وحش شیشه ای، داستان خانواده سه نفره روایت می گردد که در آن درست مانند نمایشنامه ما با یک خانواده سه نفره روبرو هستیم. زندگی آن ها پیش از ورود رفیق پسر خانواده به جمعشان معمولی پیش می رود تا اینکه رضا دوست احسان وارد خانه می گردد و یلدا دختر خانواده او را می بیند.

فاطمه معتمدآریا، صابر ابر، نگار جواهریان و پارسا پیروزفر از جمله بازیگران این فیلم هستند.

سارا داریوش مهرجویی

خانه عروسک اثر هنریک ایبسن این کتاب یکی از مشهورترین آثار هنریک ایبسن غول ادبیات نروژ است ، او این کتاب را در سال 1879 نوشت. داستان این نمایشنامه، داستان زنی است عصیانگر به نام نورا را بیان می نماید که در زندگی با همسر حقوق دان خود دچار مشکل است و کشمکش هایی برای برطرف مسائل خود و استقلالش دارد ، این کتاب یکی از پیشروترین آثار ایبسن است و در زمانه خود سروصدای زیادی به پا کرد.

در سال 1371 نیز داریوش مهرجویی فیلمی به نام سارا می سازد که این فیلم تأثیر مستقیم از داستان خانه عروسک است. فیلم سارا به علت پرداختن به موضوع زنان یکی از آثار شاخص مهرجویی است. داستان فیلم، داستان سارا است که برای جبران مخارج بیماری همسرش حسام، کوشش می نماید و زمانی که قدر نمی بیند به ناچار مجبور است خانه را ترک کند. داستان فیلم سارا یکی از آثار برجسته سینمای ایران درباره زنان است.

بازیگران: نیکی کریمی، امین تارخ و خسرو شکیبایی

گاوخونی بهروز افخمی

گاوخونی به کارگردانی و نویسندگی بهروز افخمی و تهیه نمایندگی علی معلم بر اساس رمان گاوخونی نوشته جعفر مدرس صادقی در سال 1382 ساخته شده است.

گاوخونی داستان کابوس های جوانی را حکایت می نماید که خاطرات پدر مرده اش، شهر زادگاهش یعنی اصفهان و رودخانه زاینده رود او را به مرز پریشانی می رساند. تا نزدیک به اواخر آن از نماهایی تشکیل شده است که همه نقطه دید راوی هستند.

جعفر مدرس صادقی در گاوخونی با حرکت مداوم میان خواب و بیداری، میان گذشته و حال پیوند برقرار می نماید و به شکلی جالب توجه تخیل را با عالم واقعیت همسو و گذشته را در حال جاری می نماید.

راوی با تماشا خوابی به دوران کودکی اش می رود؛ به خاطره ای از سال های دور که همراه پدر به زاینده رود رفته است.

او که با دوستانش در آپارتمانی در تهران زندگی می نماید هربار در خواب خود را در حال آبتنی یا قایقرانی در زاینده رود می بیند و عموما هم با هراس از غرق شدن از خواب می پرد.

با راوی به گذشته می رویم و با پدر خیاطش که کاراکتری زنده و ملموس و صاحب فردیت است آشنا می شویم. اینکه سایه سنگین گذشته برسر حال افتاده در داستان گاو خونی، با روایتی منسجم و هدفمند متبلور می گردد.

در اواخر داستان راوی به همراه پدرش از تهران قدیم به زاینده رود در اصفهان می رسد و خاطره ای از دوران جوانی پدر و آشنایی اش با زنی لهستانی، حسی از حسرت را در فضای اثر آکنده می نماید.

گاوخونی، هم به تفسیرهای مختلف راه می دهد و هم ورای هر تاویل و تفسیری، به زیبایی داستان می گوید و خواننده اش را درگیر دنیا اثر می نماید. این شاید برترین داستان نویسنده پرکارش باشد و از برترین آثار ادبیات داستانی ایران در دهه شصت.

فیلمی که براساسش ساخته شد: فیلم گاو خونی (بهروز افخمی 1383) بیش از هرچیز نشانه احترام و علاقه فراوان کارگردان به داستان مدرس صادقی است؛ علاقه فراوانی که باعث شده افخمی داستانی را که مناسب مدیوم سینما نیست به فیلم برگرداند.

شب های روشن فرزاد موتمن

اقتباس سعید عقیقی از کتاب مشهور شب های سپید داستایوفسکی در میان این آثار شاید تنها فیلمی باشد که با وجود اشعار فارسی زیادی که در آن خوانده شده، اما حال و هوای ایرانی ندارد. این البته نقطه ضعفی هم برای فیلم محسوب نمی گردد بلکه فقط یک ویژگی است. عقیقی بن مایه داستان داستایوسکی را برداشته و فقط دیالوگ های بین قهرمانان را تغییر داده است.

سکانس آخر فیلم هم با سرانجام کتاب تفاوت دارد و به آن اضافه شده تا بیشتر باب ذائقه و طبع تماشاگر ایرانی گردد. (کارکرد دیگر این سکانس اضافه شده تاکید روی کتاب شب های روشن به ترجمه خود عقیقی با نام مستعار نرگس اخوان است که به شیوه موردعلاقه فرزاد موتمن کارگردان فیلم، باعث فاصله گذاری می گردد.) شب های روشن با کارگردانی خوب موتمن و دیالوگ های شاعرانه عقیقی تبدیل به یکی از برترین اقتباس های عاشقانه سینمای ایران شده است. سال ها پیش لوکینو ویسکونتی هم از روی کتاب شب های سپید شاهکاری با بازی ماریا شل و مارچلو ماسترویانی ساخت.

پله آخر علی مصفا

پله آخر اقتباسی آزاد از داستان مردگان از مجموعه دوبیلینی ها به نویسندگی جیمز جویس است. علی مصفا با اقتباس از این اثر ادبی در سال 1390 به نوعی به جنگ سینماگران اروپایی رفته و اثری سینمایی را فراوری نموده و روایت پسامدرنی دارد.

پله آخر روایتی خطی ندارد با خاطره گویی شکل گرفته است. این نوع روایت به فیلم ساز اجازه می دهد تا داستانش را بدون توجه به زمان رخداد آن ها روایت کند. فیلم چندان از داستان مردگان گرته برداری ننموده است و تنها در شکل گرفتن خط قصه به آن نگاهی داشته است.

لیلی ستاره سینماست و به تازگی شوهرش را از دست داده است سر صحنه فیلمبرداری ناگهان مقابل دوربین خنده اش می گیرد و از کار باز می ماند. هیچ کس نمی تواند علت خنده هایش را حدس بزند و خاطره ها از آن جا آغاز می گردد.