روزنامه جوان: 37 درصد مدال آوران المپیاد ها مهاجرت کردند - موسیقی آتش

به گزارش موسیقی آتش، روزنامه جوان نوشت: نقش نهاد های متولی نخبگان و همچنین اساتید در تشویق نخبگان به مهاجرت موضوعی است که بسیاری از صاحب نظران و اساتید دانشگاه ها هم بر آن صحه می گذارند.

رضا عامری، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران با اشاره به آمار و ارقام مهاجرت نخبگان در کشور می گوید: 37 درصد از دارندگان مدال المپیاد های دانش آموزی در بازده زمانی دهه 80 تا 90 مهاجرت کردند.

این استاد دانشگاه وقتی می خواهد دلایل خروج نخبگان را از کشور مورد واکاوی قرار دهد، عملکرد بد دستگاه های متولی امور نخبگان را در رأس دلایل مهاجرت نخبگان قرار داده و می گوید: کاش چنین ارگان هایی را نداشتیم. به عنوان مثال المپیاد های دانش آموزی که برای شناسایی نخبگان و تشکیل سازمان نخبگان برگزار می شود به نظر فرایند ناقصی است. برای شناسایی نخبگان سرمایه گذاری می کنیم و آن ها را آموزش می دهیم و آماده تولید علم می کنیم، اما برای مهم ترین بخش که استفاده از نخبگان در توسعه علمی، فناوری و رفع مسائل و معضلات کشور است برنامه ریزی مطلوبی نداریم.

وی با تأکید بر اینکه متولی های زیادی در این بخش ها حضور دارند، ادامه می دهد: با وجود برخی کار های مثبت وقتی در عمل 25 درصد افرادی که تحت حمایت بنیاد ملی نخبگان بودند از کشور خارج شدند؛ یعنی این کار ها مؤثر نبوده و بخش های دیگر نیز باید پای کار بیایند و اقدامات دیگری صورت داد. عامری با اشاره به مسائل و معضلات کشور در حوزه مدیریتی، محیط زیست، اخذ مالیات و معضلات اجتماعی معتقد است ساختار های مدیریتی، اداری و سازمانی ما اجازه ورود نخبگان برای رفع این مسائل را نمی دهد و راه برایشان باز نیست.

وی تأکید می کند: متأسفانه دنبال این نیستیم که بخواهیم سیستماتیک از نخبگان استفاده کنیم تا دانش و فناوری جدیدی را وارد عرصه تولید و صنعت کنیم. میدان دادن به نخبگان یعنی از آن ها در بخش صنعت، مدیریت و پشتیبانی بهره برد.

از نگاه این استاد دانشگاه، نخبه وقتی ببیند وجودش در کشور مورد توجه و استفاده نیست و کشور های دیگر هم با زرنگی برای بردن آن ها برنامه دارند، به رفتن فکر می کند.

عامری مهم ترین علت مهاجرت نخبگان را نداشتن برنامه جامع برای به کارگیری نخبگان در حوزه های علمی، فناوری و حتی حوزه های تصمیم گیری و تصمیم سازی کشور می داند و در ادامه به عملکرد بد برخی دانشگاه ها و اعضای هیئت علمی اشاره می کند که محیط را به گونه ای برای فرد نخبه طوری طراحی می کنند که احساس کند، باید از کشور برود و اگر نرود کار اشتباهی کرده و زندگی ایده آل آنجا است.